Zaterdag 28 april
In mijn strak ogende cXp auto rij ik samen met mijn vader, en tevens soigneur in opleiding, richting de Ardennen. Er wacht ons een mooi tripje. Dit weekend wordt namelijk het grootste mountainbike festival van België georganiseerd, de Roc d’Ardenne in Houffalize. Dit Belgische dorpje ligt in de provincie Luxemburg aan de oevers van de Ourthe. Het is erg geliefd bij mountainbikers, die er het hele jaar door naartoe komen. Tot 2011 werd hier ook jaarlijks een wereldbekerwedstrijd cross-country gehouden. Dit weekend zijn er gedurende 3 dagen (vrijdag, zaterdag en zondag) verschillende wedstrijden. Waaronder op zondag de Roc Marathon, waaraan ik zal deelnemen. Ik heb voor ons een mooie camping aan de rand van het dorpje gevonden waar we zullen overnachten. Dit wordt dus tevens de eerste campeertrip van het seizoen!
Zondag 29 april
Vandaag sta ik aan de start van de Roc d’Ardenne marathon, en wel de UCI variant die deel uitmaakt van de world series. Als licentie rijder (mijn categorie is masters 1 ) kan ik hieraan deelnemen. Als je geen licentie hebt kan je deelnemen aan de Roc d’Ardenne open marathon. Het parcours voor vandaag ziet er als volgt uit; 84 kilometer met 2.400 hoogtemeters.
Terug naar de wedstrijd. Ik sta achterin het tweede startvak, het eerste startvak staat gevuld met pak ‘m beet 40 elite renners die UCI punten willen sprokkelen. Voor mij geen punten en ook geen hoge verwachtingen. Het heeft vanmorgen een paar uur flink geregend waardoor het parcours erg nat is geworden. Hierdoor zullen de vele technische afdalingen knap lastig worden. En wetende dat afdalen niet mijn sterkste kant is neem ik mij voor om rustig te beginnen en naar het einde toe het tempo op te voeren. Hopelijk lukt het me hierdoor om bij de eerste 50 te finishen. Deze marathon is geen hoofddoel voor mij maar bedoelt om fysiek en mentaal sterker te worden. In totaal starten er vandaag 160 licentie rijders en meer dan 450 niet-licentie rijders.
Het is 9:00 uur en het startschot klinkt. We rijden vanuit Houffalize de gruwelijke Saint-Roche beklimming op, ook wel bekend uit Luik-Bastenaken-Luik. Deze klim in 900 meter lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 12% met in het begin een aantal stukken van tegen de 20%. Voor mij ideaal om wat meer naar voren te rijden, wat me aardig lukt. Ik haal een man of 30 in en rij bovenaan ergens rond de 50e schat ik zo in, geheel volgens plan. Na deze steile asfalt klim slaan we rechtsaf het weiland door en al snel volgt de eerste afdaling. Het is inderdaad erg nat en glibberig. Ik hou de handrem erop en wordt al snel voorbij gereden door een paar ervaren afdalers. Ik merk al snel dat mijn banden veel te hard zijn – vergeten op juiste spanning te brengen – maar aan een korte stop wil ik niet denken. Het gaat erop en ik kan nu geen plekken toegeven.
Een aantal afdalingen later neem ik iets meer risico met als resultaat dat ik met mijn voorwiel wegglijd over een aantal gladde wortels en onderuit ga. Ik verlies een paar plaatsen, maar gelukkig zet ik dat weer recht tijdens de lange klim die volgt. Dit is ook het verhaal voor de volgende 50 kilometer; omhoog maak ik het verschil en naar beneden word ik weer ingerekend. Na 60 kilometer begint de vermoeidheid toe te slaan en merk ik dat het een zware dag gaat worden. Blijkbaar vergen deze omstandigheden meer energie dan ik gewend ben. Of misschien heb ik gewoon een mindere dag… Ik denk een beetje van beide.
Hoe dan ook zit ik niet lekker op die fiets, ik loop in alle afdaling te klooien en heb er geen vertrouwen meer in. Dit zorgt voor een mentale domper. Even later moet ik wederom tijdens een afdaling lossen uit een groepje en weet deze keer niet meer terug te komen tijdens de klim. Ik rij een hele tijd alleen en probeer ondanks de vermoeidheid het tempo constant te houden. Op de vlakke stukken lukt dat aardig maar helaas krijg ik nog een paar kuitenbijters te verwerken die daar een einde aan maken. Af en toe komt er een renner van achteren waarbij ik even aanpik, maar die ik even later in de afdaling weer moet laten gaan. In de laatste kilometers is het afzien maar weet gelukkig zonder echt stil te vallen de finish te bereiken.
Het resultaat een 68e plek. Niet wat ik in gedachte had, maar soms loopt het nou eenmaal niet zoals gepland. Het niveau was ontzettend hoog en de omstandigheden waren erg zwaar. Ik had niet genoeg in huis om in de beoogde top 50 te eindigen, maar ik heb wel lekker buiten mijn comfort zone gereden. Daar ga ik later in het seizoen zeker nog de vruchten van plukken. Om in dit ruige terrein meer controle te krijgen zal ik hier vaker moeten fietsen, want afdalen is hier echt een vak apart. Helemaal als het nat is! Mooi dat ik over twee weken de BeMC (Belgium Mountainbike Challenge) rij. Tijdens deze meerdaagse race hoop ik wat meer te kunnen wennen aan de grilligheid van de Ardennen. In juni volgen dan een aantal marathons in Duitsland die mij beter liggen. Daar hoop ik dan ook een beter klassement te kunnen rijden.
De uitslagen
De Roc d’Ardenne marathon uitslagen zijn hieronder te bekijken:
UCI marathon
Open marathon
