Wielerdag Giesbers

De slaap nog uit mijn ogen wrijvend vanwege een onstuimige en onrustige onweersnacht, parkeer ik onze bus op de parkeerplaats langs de A76 in Malden. Het valt me zwaar om op te starten, onze 2 meiden hoorden “knallen” en durfden niet meer in hun eigen bedje te slapen. Daar ging mijn nachtrust… Maar ik had nu eenmaal gepland de route voor de Giesbers wielerdag te verkennen.

Uitnodiging

Een aantal maanden geleden ontving ik immers een mail vanuit het hoofdkantoor van Giesbers Ontwikkelen en Bouwen met de vraag of ik aanwezig wilde zijn bij hun jaarlijks terugkerende wielerdag. Dit jaar wordt deze dag georganiseerd in de omgeving van Berg en Dal bij Nijmegen. Daar ken ik de weg wel want dat was mijn geliefde trainingsgebied in de tijd dat ik nog wedstrijden reed, maar het leek met toch goed om even de route te checken en te verkennen.

Vies klimmetje

Via Malden en Molenhoek pik in in Groesbeek de route op die me richting Horst voert. Dit eerste deel van de route heb ik een paar maanden geleden tijdens mijn eigen “Daphny van de Brand Classic” nog gefietst. Daar zijn mooie licht glooiende wegen richting de Duitse grens naar de in onze regio bekende kartenspielerweg. Dan doorkruisen we Frasselt (D) en even verderop in Schottheide (D) pakken we nog een vies klimmetje mee.

Storchennest ?

Dan doorkruisen we Storchennest (D) (weet iemand wat het zou kunnen betekenen?) en bereiken we Nederland weer via de Thornse Molen. Daarna draaien we de dijk op in de schitterende Ooijpolder, hier kunnen de mannen van het “groot verzet” hun kracht laten zien. Even verderop is het de beurt aan de klimmers als we de stuwal van Nijmegen voor ons zien opduiken.

Weemoed

Nu begint het echte werk, voor ik het in de gaten heb stuurt mijn Wahoo Element navigatie me rechtsaf de steile Beekmandalseweg op. O ja, das da steile pokke ding realiseer ik me net te laat en ik maak een beginners fout. Want mijn ketting ligt nog op de grote plateau en moet toch echt nog ff terugschakelen. Dus, hijgend bereik ik het topje en met weemoed denk ik terug aan de tijd dat ik hier omhoog spurtte.

Via een zijweg van de bekende oude holleweg gaat de route naar Berg en Dal en de Zevenheuvelweg. Hier is het keuzes maken, of terug naar de start en een welverdiende energy drankje (mag ook een pilsje zijn) of nog een extra lus met o.a de lange klim naar pretpark Tivoli.

Conclusie

Ik ben erg verrast door de mooie route met name de stukken door Duitsland waren voor mij onbekend. Met erg mooie rustige autoloze glooiende wegen. Het is een voor iedere wat wils route; vlak, glooiend, klimmen en dalen. Alles zit erin. Mijn complimenten voor de route !!!

Ik heb er nu al nu als zin! En ik hoop jullie in grote getale te zien op 21 september! Ik ben er bijna klaar voor :).